8.10.07

Mijn laatste autorit naar Zwitserland.

Dat besluit staat vast. "t Is voor ons beiden te vermoeiend. Je zit meer dan 10 uur in de auto. Als we nog eens teruggaan, nemen we de trein. En anders blijft Wallis 'n dierbare herinnering. Bijna 17 jaar zijn we er met de grote vakantie naar toe geweest. We bewaren de prettigste herinneringen aan Michelle Pinckaerts, de gastvrouw van dit vakantiecomplex.Ze was er al bij ons eerste verblijf in 1991 en ze is er nog steeds! In Zwitserland zijn nog zaken die we in Nederland allang vergeten zijn. Sta je als voetganger aan de kant van de weg dan stopt iedere auto om je te laten oversteken. Toen we op 21 september om 7 uur in Aminona arriveerden was Michelle al naar huis. De receptie was open en op de deur hing 'n enveloppe met de tekst: FAM. KIERKELS. In die omslag zat de sleutel van ons appartement. Dat moet je in Weert niet proberen. Nergens ligt rommel op de straat of de stoep. Iedere morgen komt iemand, zijn voor hem aangewezen deel van de stad, schoonmaken. Dat gebeurt veelal door gastarbeiders uit Italiƫ en Oost-Europa. Graffiti tref je in Crans-Montana niet aan. Wel in Graubunden; de echte grafitti. Niet alles is in Zwitserland OK. Ook hier vind je vreemdelingenhaat. Daarover vind je ook iets in deze Blog. Maar al met al ben ik er graag gekomen en wie weet ....